27/4/09

+ Adrian Borland

Hoy he leído que se han cumplido ya 10 años del suicidio, de la muerte bajo las vías del tren de uno de los más grandes artistas que la música ha podido parir, Adrian Borland.
Así que llevo media noche rindiéndole un tributo personal, rememorando su legado escuchando discos sin parar en una especie de ceremonia acústica conmemorativa.
Me ha dado por pensar en toda la gente que al igual que yo aprecia y se sigue emocionando con su obra... gente que probablemente hoy está también sumida en la voz y guitarra de Borland, dándole las gracias por haberse conocido.
Esta noche no os voy a dejar otro tema de The Sound, la banda con la que alcanzó (en la opinión de muchos, poco) éxito, sinó que voy a dejaros una tremenda canción de otro de sus múltiples proyectos, un maxi que guardo con cariño y del que tardé años en saber que escondido bajo el pseudónimo de Joachim Pimento, estaba el alma de Adrian.

4 comentarios:

  1. Buff, qué buena. Esta canción la descubrí en oscilomusic y pasó a ocupar un lugar en mi mp3 automáticamente. Eso si, te reconozco que no sé quien era Adrian Borland o a priori, no me suena conocerle. Así que me toca rebuscar... :)

    ResponderEliminar
  2. Anónimo28/4/09

    Ostras pedrín!! La de records que em porta aquest tema.... Ufff , aki m'hs donat de ple...Jejeje! salutacions parisines de l'estrany (que demà veurà els Little Nemo live, per cert...)

    ResponderEliminar
  3. Padme... todo un clásico...
    lo de Adrian tardaré en perdonártelo, como lo de Lisa Gerrard ... jejee...

    Strany... finalment no m'ho he pogut muntar per anar a Paris... gaudeix d'aquest memorable concert i ja explicarás a la tornada... o millor no diguis res q moriré d'enveja!!! ;)

    ResponderEliminar
  4. Amigo, vas a tener que pillarte una ristra de papel contínuo para ir apuntando todas las cosas que tendrías que perdonarme. Que yo he vivido en la higuera muchos años y me he perdido un huevo de cosas. xD

    Bon dia.

    ResponderEliminar